Dit is Chronisch Awesome: Een eerlijk platform over de ups & downs van het leven

door irisslabbekoorn
Iris Slabbekoorn is Chronisch Awesome in Pyjama

Hey, jij daar! Leuk dat je een kijkje neemt op mijn gloednieuwe blog: Chronisch Awesome. Ik ben Iris Slabbekoorn (27), woon samen met mijn vriend Thomas (25) in de zogenaamde Parel van het Zuiden (Breda) en hou onwijs van lekker eten, Disney pyjama’s, Harry Potter, schrijven en kerst (maar echt, mag het please het hele jaar kerst zijn?).

Met Chronisch Awesome wil ik het onbespreekbare bespreekbaar maken.
Iris Slabbekoorn

Op het eerste gezicht lijk ik een normale jonge vrouw met de wereld aan haar voeten. Dat laatste is waar. Maar mijn leven is verre van normaal. En heel eerlijk, wat is normaal? Precies, daar heb je vast geen antwoord op. Ik trouwens ook niet. En omdat ‘normaal doen’ vaak zorgt voor taboes en onbesproken onderwerpen voelde het als tijd om daar iets aan te doen. Dus *tromgeroffel* dit is Chronisch Awesome: Een eerlijk platform over de ups en downs van het leven.

Een korte backstory van mijn niet normale leven 

Mijn leven is niet normaalnormaal, doordat ik ergens onderweg de stempel ‘chronisch ziek’ heb gekregen. Ik werd op mijn 12e (of 13e ik raak de tel kwijt) aangereden door een passagiersbus. Mijn fiets was er erger aan toe dan ikzelf. Dachten we. Want beetje bij beetje ontstonden er steeds meer fysieke klachten, waaronder extreme vermoeidheid en onverklaarbare spierpijnen. We noemen dit voor de vorm het Chronisch Vermoeidheid Syndroom in combinatie met Fibromyalgie. Deftige woorden waar je precies niets aan hebt.

Want vanaf dat moment was ‘normaal’ meedraaien vrijwel onmogelijk en moest ik zelf nieuwe manieren gaan verzinnen om mijn doelen en dromen tóch haalbaar te maken.  Ondanks de medische labels stuitte ik op veel onbegrip. Zowel het Chronisch Vermoeidheid Syndroom als Fibromyalgie worden vaak als ‘tussen de oren’ ziektes gezien. Chronische beperkingen die je met behulp van cognitieve gedragstherapie wel uit je systeem kan krijgen. Trust me, been there done that. Heeft het me iets opgebracht? Ja zeker, een depressie…

Het onbespreekbare bespreekbaar maken

Combineer gekke chronische ziektes met een depressie en voor je het weet sta je, in de huidige maatschappij, buitenspel. Verschillende (hoge) scholen zien geen slagingspotentie in je, stages haken af bij het woord beperking en over het vinden van banen zeg ik maar even niets. Uiteraard zijn er in het online tijdperk nog 1001 mogelijkheden om wél studies waar te maken en zelf geld te verdienen. Deze benut ik dan ook gretig (en zal ik ook zeer regelmatig aankaarten).

Maar toch voelt het tijd om het onbespreekbare bespreekbaar te maken. Want jongens, naar de psycholoog gaan is niet gek, een chronische ziekte hebben is niet vies en jouw leven leiden op je eigen voorwaarden is niet egoïstisch. Dat is in een notendop de intentie en achterliggende gedachte van Chronisch Awesome. Mijn vingers dansen op het toetsenbord. Want man, wat heb ik zin om deze reis samen met jullie te maken. Om mijn ups en downs te delen met behulp van eerlijke en ruwe schrijfsels met een tikkeltje zwarte humor. Volg je me mee? Dat zou ik pas écht chronisch awesome vinden 😉

Hey, nu je er toch nog bent. Heb je ideeën of suggesties voor onderwerpen die ik écht aan moet halen, wil je even kletsen, of wil je zelf een artikeltje tikken voor Chronisch Awesome? Mijn mailbox  staat altijd voor je open!

Laat een reactie achter

Suggesties voor jou