Vorige week blies ik 28 kaarsjes uit. Ja, die 30 komt akelig dichtbij en de eerste grijze haren zijn al zichtbaar… Anywho, als klein meisje keek ik altijd gretig uit naar mijn verjaardag. Zo gretig dat ik op de vooravond van de grote dag mijn oor op m’n slaapkamervloer drukte in de hoop ook maar iets van versiering te horen. Maar langzaam werd ik ouder en begon ik steeds meer op te zien tegen m’n verjaardag. Ik wilde helemaal niet opgroeien of ouder worden. Ik wilde geen rimpels of grijze haren. Ik wilde niet aan de aftakeling van m’n leven beginnen.
Maar… Sinds dit jaar kijk ik anders tegen verjaardagen aan. Noem het sentimenteel. Noem het Corona. Noem het volwassen worden. Want weet je wat zo mooi is aan ouder worden? Je wordt langzaam meer content met wie je bent. Je vriendschappen zijn dieper en echter. Je spendeert tijd aan de dingen die er écht toe doen. Inmiddels ben ik 28 jaar en zeker 10 levenslessen verder. En omdat Chronisch Awesome als een soort Online Dagboek fungeert besloot ik ze met jullie te delen. Zodat jullie er iets aan hebben. En ik op m’n lijstje terug kan vallen wanneer het nodig is. Ik zeg: win-win!
Levensles 1: Het leven is géén wedstrijd
Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik ben een queen in vergelijken. In mijn hoofd moest ik op mijn 25ste al getrouwd zijn, een koophuis bezitten, een kind gebaard hebben én ook nog een goedbetaalde job runnen. News flash: niks daarvan is gelukt en dat heeft me een lange tijd van binnen op zitten vreten. Het voelde als constant verliezen. Terwijl niemand (behalve ik) wist dat er een wedstrijd gaande was. Afgelopen jaar hield mijn psycholoog de spiegel voor. Er zullen namelijk áltijd mensen rijker, succesvoller of knapper zijn. Maar dat maakt niet uit. Want ik ben ik, en jij bent jij. Wij zijn de enige echte versie van onszelf. En dat is al een win op zich!
Levensles 2: Het is oké om nee te zeggen
We gooien er gelijk even een clichématige quote in, want: nee zeggen tegen een ander is ja zeggen tegen jezelf. Ik ben van nature een echte people pleaser en kan slecht tegen iemand teleurstellen. Zo bevind ik mezelf dan ook regelmatig in situaties waar ik liever niet had willen zitten, alleen omdat ik bang was om ‘nee’ te zeggen. Het afgelopen jaar stond daarom in het teken van nee zeggen. Ik kan nu heel stoer doen dat dat me makkelijk afgaat, maar dan zou ik liegen. Bij iedere nee voel ik stiekem toch een draai in mijn buik, maar ik laat me daar niet meer door tegenhouden. En dat voelt ergens best wel heel erg fijn. Dus knoop in je oren: nee is oké!
Levensles 3: Gezondheid gaat voor alles
Toen ik nog jong en onwetend was (dus vorig jaar ofzo) plaatste ik vrijwel alles boven mijn gezondheid. Van studeren tot uitgaan tot rare sporten beoefenen: noem iets en ik vond het belangrijker dan m’n fysieke en mentale gezondheid. Niet per se een succesformule, want het leverde me meerdere depressies op en ook fysiek ontstond er een waslijst aanklachten. Fysieke klachten die door jarenlange zelfmisbruik nog steeds niet weg zijn. Ik heb op de harde manier geleerd dat het leven je maar één lichaam geeft en dat je daar zuinig op moet zijn. Dus zit je mentaal in de knoop? Ga naar die psycholoog. Heb je last van het vele zitten? Ga naar de fysio. Zorg goed voor jezelf. Want dat ben je waard!
Levensles 4: Luister naar je (onderbuik)gevoel
Stiekem moest ik een beetje lachen toen ik deze titel schreef. Want hoewel ik het 100% eens ben met wat ik beweer is mijn uitvoering nog ietwat matig. Mijn hoofd neemt graag de overhand in het doorhakken van beslissingen, en ook ben ik onwijs gevoelig voor de mening van anderen. Dus deed ik vaak dingen die helemaal niet goed voelde. Zoals een bod doen op een lelijk huis en een studie die niet bij me paste.
Daarom besloot ik afgelopen jaar een Human Design reading te boeken bij Hiske. Hier kwam heel duidelijk naar voren dat ik vaker gehoor mag geven aan mijn (onderbuik)gevoel. Soms duurt een beslissing maken iets langer, maar tot nu toe ben ik zeer content met de uitkomst. Ik volg geen studie meer die me ongelukkig maakt, en kwam er direct na een ‘nee’ op een bezichtiging ons droomhuis uit de lucht gevallen. Je onderbuik weet vaak meer dan je hoofd!
Levensles 5: Geluk zit ‘m in de kleine dingen
Confession: ik was vroeger best materialistisch. In mijn hoofd ging geluk gepaard met het hebben van mooie en dure spullen. Dat resulteerde in vergelijken (lees: levensles 1) en een vrij skere bankrekening. Werd ik er gelukkig van? Not so much. Dus ik stopte met het doen van impulsaankopen en ging aan de Marie Kondo. Ja, ik hou nog steeds van mooie spullen, maar koppel mooie of dure spullen niet meer aan ‘gelukkig zijn’. Corona heeft mij in een rap tempo geleerd dankbaar te zijn voor alles wat ik heb en kan. Zo word ik inmiddels intens gelukkig van een wandeling buiten in de natuur, het doen van offline bordspelletjes en goede gesprekken met een handjevol échte vrienden. Kleine dingen die het leven zo veel mooier maken!
Levensles 6: Investeer in jezelf
Even terugkomend op die skere bankrekening, mijn money mindset is nooit echt gezond geweest. Wanneer er geld binnen kwam ging het er net zo makkelijk weer uit (en niemand weet waaraan). En als er dan eindelijk een leuk buffertje op m’n rekening stond zag ik mijzelf nog steeds als een arme sloeber. Investeren in een goede sportschool? Echt niet. Investeren in een ervaringsdeskundige? Onbetaalbaar. Dit is mijn grootste denkfout ooit geweest. Maar écht, er is niets zo belangrijk als investeren in jezelf. Zo besloot ik iedere dinsdag naar de sauna te gaan, een ervaringsdeskundige in te huren en een ergonomische werkplek in te richten. Het kostte tijd, geld en energie maar was het dubbel en dwars waard. Ik heb in één jaar meer fysieke en mentale stappen gezet dan in een paar jaar bij elkaar. Bezuinig daarom nooit op investeringen in jezelf. Je bent het zó waard.
Levensles 7: Beweeg vanuit een flow
Nee je hoeft nu niet te gaan staan om zweverig te dansen (mag uiteraard wel ;). Maar je mag je wél wat vaker overgeven aan de dag. De afgelopen jaren probeerde ik namelijk met man en macht het leven naar mijn hand te draaien. Om volledige controle over precies alles te hebben. Maar als we iets van 2020 geleerd hebben is dat het leven zich bijzonder slecht laat controleren en dat je niet altijd de touwtjes in handen kunt hebben. Afgelopen jaar besloot ik daarom mijn strakke en overvolle planningen de prullenbak in te gooien en gewoon mee te gaan met de flow van de dag. Het resultaat? Meer ruimte voor creativiteit. Meer energie. En méér het gevoel van zingeving. Ik doe eindelijk weer dingen die er écht toe doen!
Levensles 8: Durf om hulp te vragen
Stiekem wilde ik deze eerst niet op het lijstje zetten. Want masteren doe ik deze levensles zeker nog niet. Oprecht, als je een award zou kunnen winnen voor ‘zelfaankutter’ dan had ik nu een kast vol beeldjes staan. Ik denk namelijk altijd dat ik het zelf wel kan. En wanneer ik het niet zelf kan wil ik andere niet opzadelen met mijn shit. Dus rommel ik maar wat aan en stoot ik vaak m’n hoofd tegen meerdere deuren en muren. Een ezel is er niets bij. Maar langzaam begint er een shift plaats te vinden en besef ik dat ik niet altijd alles alleen hoef te doen. Er zijn genoeg mensen die me willen en kunnen helpen. En precies niemand vindt me een loser wanneer ik daadwerkelijk om hulp vraag. Alleen ga je misschien sneller, maar samen kom je verder 😉
Levensles 9: Alles gaat voorbij
Zoals de oude Hawaiianen altijd zeiden: this too shall pass. Oké, fair enough het waren niet de Hawaiianen maar you get the point. Afgelopen jaren werd de quote “Alles gaat voorbij” mijn mantra. Het betekent dat alles in het leven, goed of slecht, uiteindelijk voorbij gaat. Dat donkere gevoel dat je nu misschien ervaart door de lockdown zal niet voor eeuwig zijn. Maar ook euforische gevoelens houden een keer op. Voor mij betekent dit in dat ik meer en intenser mag genieten van het nu. Maar ook dat ik meer mag loslaten wanneer alles niet zo zonnig is. Dus voel jij je op dit moment een beetje down? Stop dan heel eventjes met alles wat je doet en kijk om je heen. Haal diep adem. En laat het los. Waardeer wat je nu hebt. En onthoudt voor de volgende keer: alles gaat voorbij.
Levensles 10: Dromen mogen veranderen
Dit is mijn laatste maar tevens ook belangrijkste levensles die ik jou (en stiekem mezelf) wil meegeven. Want jongens, dromen zijn dynamisch, dromen mogen veranderen, jij mag veranderen. Vroeger droomde ik van een huis in Santa Monica, een baan als producer in Hollywood en een film-master aan UCLA. Ik richtte mijn hele leven in op het waarmaken van deze dromen.
Maar ik werd ouder en mijn interesses veranderde. Ik was aan het werk voor dromen die helemaal niet meer paste bij wie ik was geworden. En toch hield ik krampachtig vast, want ik had deze dromen de wereld in geslingerd en móest ze nu toch wel waarmaken. Wrong. Omdat je ooit een keuze maakte betekent niet dat je die keuze uit hoeft te zitten als het niet meer bij je past. Je mag van baan veranderen. Je mag stoppen met relaties die niet meer bij je passen. Je mag nieuwe doelen stellen. Het enige constante in ons leven is verandering. Dus laten we dat vooral niet zien als een sin, maar met liefde omarmen!
De 10 levenslessen van een achtentwintiger
Zo, dit is onbewust mijn langste blog ooit geworden. And you’re still here, woehoe! Tijdens het afronden van dit artikel stuitte ik op vrij veel innerlijke weerstand bij het woordje ‘levenslessen’. Maar goed, mijn creatieve brein kon er geen leukere spin aangeven dus hield ik het lekker praktisch bij 10 levenslessen. Ook had ik met gemak nog eens 18 extra lessen kunnen optrommelen, maar dan zaten we hier morgen nog 😉 Het kan zomaar zijn dat ik volgend jaar met een totaal ander lijstje kom aankakken, want ja dingen mogen veranderen. Maar voor nu ben ik content met mijn dagboekje. Heb jij er ook iets aan gehad? Of wil je graag een eigen levensles met mij delen? Schroom dan vooral niet om een reactie achter te laten of me een mailtje te sturen. Vind ik leuk!